จิตวิทยา

อาการ "หมั่นเขี้ยว" หรือที่ภาษาอังกฤษเรียกว่า "Cute Aggression" ไม่ใช่เรื่องแปลกหรือผิดปกติเลยครับ แท้จริงแล้วเป็นปรากฏการณ์ทางจิตวิทยาที่น่าสนใจที่คนจำนวนมากทั่วโลกต่างก็เคยประสบพบเจอ เมื่อเราเห็นอะไรที่น่ารักมากๆ ไม่ว่าจะเป็นลูกสุนัข ลูกแมว เด็กทารก หรือแม้แต่สิ่งของที่ออกแบบมาให้น่าเอ็นดู จนรู้สึกว่าอยากจะบีบ อยากจะฟัด อยากจะกัดเบาๆ หรือบางทีก็เผลอกำหมัดแน่นโดยไม่รู้ตัว นี่แหละคืออาการหมั่นเขี้ยวครับ ทำไมถึงเกิดอาการหมั่นเขี้ยว? นักวิทยาศาสตร์และนักจิตวิทยาได้ศึกษาปรากฏการณ์นี้และพบว่ามันเป็นกลไกที่ซับซ้อนของสมองที่ช่วยปรับสมดุลทางอารมณ์ของเรา เมื่อเราเจอสิ่งที่น่ารักสุดๆ สมองของเราจะหลั่งสารสื่อประสาทที่เกี่ยวข้องกับความสุขและความพึงพอใจออกมาในปริมาณมาก ซึ่งอาจท่วมท้นจนสมองต้องหาวิธีจัดการกับอารมณ์ที่เข้มข้นนี้ ทฤษฎีที่อธิบายอาการหมั่นเขี้ยวที่ได้รับการยอมรับมากที่สุดมีดังนี้ครับ: กลไกปรับสมดุลทางอารมณ์ (Emotional Regulation): นี่คือทฤษฎีหลักที่เชื่อกันว่าอาการหมั่นเขี้ยวเป็นวิธีที่สมองใช้เพื่อ "ปรับสมดุล" อารมณ์ที่รุนแรง หากเรามีความสุขหรือความเอ็นดูมากเกินไป สมองอาจจะตอบสนองด้วยการสร้างอารมณ์ที่ตรงข้ามกันเล็กน้อย เช่น ความรู้สึกอยากทำร้าย (ในเชิงหยอกล้อ) เพื่อป้องกันไม่ให้เราถูกครอบงำด้วยอารมณ์ด้านบวกจนเกินไป…